U kotorskoj Gimnaziji održan je tradicionalni školski maskenbal.
U četvrtak 13. februara, dan uoči Valentinova i Svetog Trifuna, prijepodne se malo učilo, malo su se vježbale koreografije, a malo se škola uređivala za večernji štimung. Okupljanje je počelo oko pet popodne, učionice su zažagorile mladošću, šminkalo se, presvlačilo, pjevušilo i finalno dogovaralo.
Oko sedam sati i par minuta, mladi konferansije Vojin Begović počeo je sa predstavljanjem maski. I kao svake godine, ne računajući one koje je pojela korona, defilovali su školskim holom mladi pirati, princeze, biznismeni, fudbaleri i navijačice, pioniri… generacije i kulture ostale negdje iza nas ali i uz nas. Neke šarene ptičice su se spremale za let, dalmatinci bježali od Kruele, pokretale se barke, otvarali kovčezi sa blagom. Brzo su se smjenjivale dvadesete i sedamdesete, recitovale pionirske zakletve. Nakon brojnih svjetova i maski, stiglo se tamo gdje sve počinje i završala, u Kotor i među kotorske oriđinale. Ovaj grad živi za tradiciju, duh karnevala se održava uprkos Hronosu, šale se razumiju bez objašnjenja, fešta traje i svako na svoj način može da postane, vremenom naravno, oriđinal. Đir maski su uz maturante dopunili i profesori, kao oriđinali. Ima nešto u tome kad se uz grudi privije hrpica mačaka, i kad se gura kariola puna bombona, ili na poganu mladež prosipa kain sa vodom, i kad “Vaša Visost i Vaša Svitlost” pomalo teturaju kroz noćne sjenke. Posebnim šarmom zrači frajla koja zatreperi svojim plavim loknicama, prosto da se previde nausnice, odraz njenih godinica. Mnogi su od njih u vunenim čarapama, jer “ima se može se”.
Vjerujem ipak da je svima srce otela potutašna Snežana sa svojim patuljcima, pa ni žiri nije ostao hladan na njeno obraćanje ogledalcetu (što nije baš po bajci, ali da je šarmantno, o da, jeste).
Žiri je imao težak zadatak, svi su bili divni i šarmantni, svi veseli. Zato su se predstavnici žirija: Miodrag Mijo Jovanović, Angelina Janković, Milica Ercegović Jokić, Mirjana Miljenović, Jovan Ristić, Boško Vukčević i Milan Franović (članovi NVO-a, TO i naših škola), povukli u zbornicu i dugo vijećali.
Dodijeljene su nagrade, koje su ove godine izdašnije zahvaljujući sponzorima: Jakšić DOO Kotor, Kotorska suvenirnica, Zajednica Italijana, Dema DOO, Braća Radanović, Trekom DOO, Penta sistemi, Banfi DOO, HP Fjord, Vodovod i kanalizacija Kotor, Portoriko DOO, Media remorker DOO i Komunalno Kotor. Tako su specijalne nagrade doma ponijeli “Dizni bal”, “Snežana i sedam patuljaka”, “Sedamdesete na ful” i “Kupidon”. Treće mjesto je pripalo sjajnim “Piratima s Kariba”, učenicima prvog razreda ekonomske škole dok su drugo mjesto osvojili maturanti koji su bili “Titovi pioniri”. Prvo mjesto osvojila je sjajna grupa maturanata sa podrškom profesora “Bilo jednom u Kotoru”, koja je prenijela poruku da je tradicija važna, da je treba njegovati i da čini važno mjesto u svakom društvu.
Luka Kotor je obezbijedila photobooth za trajne uspomene, a Turističkoj organizaciji Kotor se zahvaljujemo za ogromnu podršku i pomoć koju su nam pružili.
Sve ovo bi bila samo “pusta želja” bez ogromne energije i pomoći naše Anastasije Đurice, učenice gimnazije, koja je sa nama nesebično podijelila svoje iskustvo i znanje u organizovanju ovakvih fešti i animirala kako djecu (ne zaboravimo da je ove godine bilo preko 300 maskiranih učenika, što škola ne pamti poslednjih godina) tako i profesore, pa čak i upravu, te smo imali pravu reviju mladih, i onih manje mladih ali jednako vedrih duhom, i uopšte nije bilo važno ko je ko, odakle je ko, svi smo disali kao jedno. Naravno, zahvalnost dugujemo i ostalim članovima đačkog parlamenta, naročito Dragu Rapovcu, kao i svoj djeci koja su pokazala šta znači biti učenik kotorske gimnazije.
Mladost sama po sebi isijava energiju koja zahvata sve u okruženju, a specijalni dodatak bila je izvanredna atmosfera koju je “Toć” začinio svojim posebnim ritmom, ili, kako je to rekla jedna od učenica koje su učestvovale u organizaciji: “da se družimo i slažemo, i pokažemo što je prava fešta”.
Dišemo zajedno.
Kolektiv Gimnazije
